Epilepsi İçin Antiepileptik İlaç Monoterapisi: Etki Analizi

Epilepsi, dünya genelinde yaklaşık %1 oranında görülen yaygın bir nörolojik hastalıktır.

Epilepsi hastalarının %70'i, antiepileptik tedavi ile nöbetlerini kontrol altına alabilir.

Tedavi için monoterapi genellikle tek bir antiepileptik ilaç kullanmayı içerir.

10 antiepileptik ilacın etkinliğini karşılaştırmak ve tedavi süresini incelemek.

Kapsamlı bir data analizi ile tedavi süresi ve remisyon zamanını incelemek.

Cochrane Epilepsi Uzmanlık Kaydı, MEDLINE ve SCOPUS gibi farklı veri tabanlarında arama yapıldı.

Son arama tarihi 27 Temmuz 2016'dır.

17.961 katılımcıdan 12.391'inin bireysel katılımcı verisi sağlandı.

Levetiracetam, karbamazepin ve lamotrijin tedavilere göre daha iyi sonuçlar vermektedir.

Karbamazepin ve lamotrijin, parsiyel başlangıçlı nöbetler için birinci basamak tedavi olarak önerilmektedir.

Sodyum valproat, genel tonik-klonik nöbetler için uygun birinci basamak tedavi olarak belirlenmiştir.

Gelecek antiepileptik ilaç monoterapileri için iyi güçlendirilmiş çalışmalar gerekmektedir.

Deneysel tasarımlar ve sonuç ölçütleri dikkatli bir şekilde belirlenmelidir.

Kapsamlı bir tedavi ağı içinde 10 antiepileptik ilaç (AED) değerlendirilmektedir.

İlaçlar arasında fenobarbital, okskarbazepin, lamotrijin ve daha fazlası bulunmaktadır.

Monoterapi olarak etkili olduğu kabul edilen ilaçlar incelenmiştir.

Rastgele kontrol çalışmalarına (RCT) odaklanılmış, yalnızca monoterapi tasarımları kabul edilmiştir.

Karmaşık ve çapraz tasarımlar dışlanmıştır.

Katılımcılar kısmi ve genel tonik-klonik nöbet geçiren bireylerden oluşmaktadır.

Çalışmaların geçerliliği için detaylı bir eleme süreci uygulanmıştır.

Veri toplama ve analiz aşamalarında iki ayrı yazar bağımsız olarak çalışmaları değerlendirmiştir.

Bireysel katılımcı verileri (IPD) talep edilmiştir.

Tedavi duraksama süreleri, yan etkilerin izlenmesi gibi birçok sonuç değerlendirilmiştir.

İlgili çalışmaların sonuçları, zamanla birlikte tedavi etkinliği açısından analiz edilmiştir.

Aynı zamanda tedavi etkilerinin heterojenliği de değerlendirilmiştir.

İki farklı tedavi stratejisi (CBZ ve VPS) ile yapılandırılan denemeler.

Toplam katılımcı sayısı: 6971, çeşitli tedavi metotları ile dağıtılmış.

Kategoriler arasında yakalama ve analiz detayları sunulmakta.

Farklı denemelerde katılımcıların yaş, epilepsi süresi ve son 6 aydaki nöbet sayıları örneklendirilmiştir.

Banu 2007 denemesi 5.7 yaş ortalamasına sahipken, Brodie 1999 denemesi 76.9 yaş ortalamasına sahip.

Katılımcıların EEG, CT/MRI ve nörolojik muayeneleri hakkında veriler mevcut.

Birçok çalışma, katılım ve tesadüfi dağılım açısından düşük risk değerlendirmelerine sahiptir.

Bazı denemeler yüksek bias riski taşımakta, özellikle tesadüfi dağılım açıklamaları yetersiz olanlar.

Seçici raporlama ve izleme eksiklikleri hakkında ayrıntılı bilgi verilmiştir.

Farklı antiepileptik tedavilerin etkinliği karşılaştırılmıştır.

Tam nöbet özgürlüğü ve nöbet sıklıklarında Işık ve diğer gözlem verileri sunulmaktadır.

Analiz sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı olan bulgular vurgulanmıştır.

Parçalı krizler için tedavi çekilme süreleri üzerine yapılan doğrudan ve dolaylı kanıtların birlikte değerlendirilmesi.

Zonisamide, diğer antiepileptik ilaçlarla karşılaştırıldığında, hasta katılımları ve sonuçları üzerine etkili.

Çekilme süreleri ve 12 aylık remisyon için tüm çiftli karşılaştırmaların sonuçları sunulmuştur.

Genel krizler için yapılan analizler, doğrudan ve dolaylı kanıtların birleştirilmesiyle elde edilmiştir.

Zonisamide ve diğer antiepileptik ilaçlar arasındaki tedavi çekilme süreleri analizi.

Krizlerin remisyon süreleri üzerine tüm çiftli karşılaştırmalar, verilere dayalı olarak sunulmuştur.

Tedavi çekilmelerinin ana nedenleri arasında yan etkiler, yetersiz yanıt ve protokol ihlalleri bulunmaktadır.

Tedavi sürecinde hastaların yüzde 35'inin tedaviyi bırakma sebebi yan etkiler olarak belirlenmiştir.

Araştırma sonuçları, her ilacın etkisini değerlendirmek için kullanılan oldukça kapsamlı bir veri seti sunmaktadır.

Toplam 12,391 katılımcıdan 11,865'i analizde yer aldı.

34% katılımcı tedaviden erken withdrew, en düşük oran levetiracetam ve sodyum valproat içindi.

Gabapentin ve fenobarbital ise tedaviyi en fazla bırakan ilaçlardı.

Ağ meta-analizi ve doğrudan kanıtlar karşılaştırıldı.

Ağ meta-analizindeki sonuçlar genellikle daha yüksek kesinlikteydi.

Doğrudan kanıt olan analizlerde 45 kıyaslamadan 20'sinde doğrudan kanıt yok.

Yan etkiler arasında en yaygınları drowsiness/yorgunluk ve baş ağrısıydı.

Fenobarbital ve phenytoin'in daha önce onaylanmış ilaçlar arasında daha iyi performans gösterdiği görülmüştür.

Yeni ilaçlar, drowsiness gibi daha fazla yan etkiye sahip olabilir.

Karşılaştırmalar çoğunlukla benzer sonuçlar gösterdi ve güven aralıkları çakışıyordu.

Bazı kıyaslamalarda doğrudan kanıt ve meta-analiz sonuçları arasında tutarsızlık belirlendi.

Yan etki verileri değişkendi ve yalnızca anlatı raporu şeklinde sunuldu.

Nöbetlerin doğru şekilde sınıflandırılması ve genelleşmiş nöbetlerle bireylerin araştırmalara dahil edilmesi önerilmektedir.

Yeni başlangıçlı genelleşmiş nöbetler genellikle çocuklarda ve ergenlerde görülmektedir, bu da araştırmalara katılımı zorlaştırmaktadır.

Hedefe yönelik katılım stratejileri ile genelleşmiş nöbetlere yönelik kanıtların artması, tedavi kararlarını daha iyi bilgilendirebilir.

İnceleme, 10 sık kullanılan antiepileptik ilacın etkinliği için yüksek kaliteli kanıtlar sağlamaktadır.

Kısıtlı veri durumlarında kanıt kalitesi orta seviyede değerlendirilmiştir; daha fazla veri beklenmektedir.

Doğrudan ve ağ meta-analiz tahminleri genellikle tutarlı bulunmuş, ancak bazı çalışmalardaki metodolojik endişeler yanıltıcı olabilmektedir.

Bireysel katılımcı verileri (IPD) kullanımı, sonuçların standartlaştırılmasını ve daha geniş analizlerin yapılmasını sağlamaktadır.

IPD yaklaşımı sayesinde nöbet türü ile tedavi etkisi arasındaki ilişki incelenebilmiştir.

Ancak birçok çalışmadan IPD'ye ulaşılamaması, analizlerde bir önyargı kaynağı olabilir.

Öne çıkan sonuçlar, genelleşmiş nöbetler için sodyum valproatın diğer ilaçlarla karşılaştırıldığında etkinliği ve güvenilirliğine dair bilgiler sunmaktadır.

Ayrıca, antiepileptik tedavide bir dizi ilaç için zamanlama ve tedavi çekilmesi üzerinde etkiler gözlemlenmiştir.

2007'deki bir çalışmadan elde edilen verilerle güncel sonuçlar arasında benzerlikler vardır.

Özellikle fenobarbiton ve sodyum valproatın etkinlikleri konusunda önemli bilgiler elde edilmiştir.

Yeni tedavi seçenekleri ve güncel veriler ile mevcut bilgiler arasındaki tutarsızlıklar dikkat çekmektedir.

Farklı çalışmalarda tedavi edilen katılımcıların sayıları ve demografik özellikleri sunulmuştur.

Katılımcıların yaşları, epilepsi süresi ve son 6 ay içindeki nöbet sayıları gibi veriler bulunmaktadır.

Veriler arasında çalışmaların yılları ve karşılaştırılan tedavi yöntemleri yer almaktadır.

Katılımcıların EEG sonuçları ve görüntüleme bulguları incelendi.

Bu testlerin normal ve anormal sonuç yüzdeleri paylaşıldı.

Görüntüleme sonuçları üzerinden sağlık durumları hakkında bilgiler sağlandı.

Farklı tedavi yöntemlerinin nöbet kontrolü üzerindeki etkinliği değerlendirildi.

Tedavi sınıfları arasında karşılaştırmalar yapılarak yan etkiler analiz edildi.

Daha fazla yan etki bildiren tedavi grupları ve genel tolerabilite sonuçları belirtildi.

Doğrudan ve dolaylı delillere dayanan meta-analiz sonuçları sunuldu.

Tedavi yöntemleri arasındaki etkileşim ve sonuçlar sistematik olarak değerlendirildi.

Tüm çalışmalardan elde edilen verilerin genel değerlendirmesi yapıldı.

Çalışmalardan çekilmelerin nedenleri hakkında veriler sunuldu.

Adverse olaylar ve yetersiz yanıt gibi sebepler analiz edildi.

Tedavi başarısızlıkları ile ilgili sonuçlar tartışıldı.

Kullanılan veri analizi yöntemleri arasında pairwise ve network meta-analiz bulunmaktadır.

Gözlemlenen heterojenite durumlarında random-effects meta-analiz uygulanmıştır.

HR (hazard ratio) ve %95 CI (güven aralığı) hesaplamaları ile iç görüler elde edilmiştir.

Karşılaştırılan ilaçlar arasında karbamazepin, fenobarbital, fenitoin, sodyum valproat, lamotrijin, okskarbazepin, topiramat, gabapentin ve levetirasetam bulunmaktadır.

Bazı ilaçlar arasında doğrudan kanıt bulunmamaktadır, bu da geçici bir sınırlama oluşturmaktadır.

HR < 1 olan sonuçlar, ikinci ilaca avantaj sağladığını gösterir.

Toplam 18.045 katılımcıdan 10.482'sinin yan etki bildirdiği rapor edilmiştir.

Yan etkiler arasında ilaç türlerine göre değişiklik gösteren baş dönmesi, yorgunluk, ağız kuruluğu, ve kilo kaybı gibi durumlar bulunmaktadır.

Yeni ilaçlar (LTG, LEV, TPM) genellikle daha fazla yan etki bildirilmiştir.

İlaçların etkinliği, farklı türdeki nöbetler için karşılaştırılmıştır.

Genelleştirilmiş tonik-klonik nöbetler ile ilgili bulgular önemli bir yer tutmaktadır.

Bağlantılı yan etkilerin sıklığı ve diğer sağlık sorunları izlenmiştir.

PHT, VPS ve LTG arasındaki karşılaştırmalarda HR değerleri, istatiksel anlamlılık göstermektedir.

Belirli ilaç kombinasyonları daha yüksek başarı oranlarına ulaşmıştır.

%50'den fazla heterojenite durumları, analizlerin güvenilirliğini sorgulamakta ve değişkenlik göstermektedir.