Tarihte Çin ve İslamın Gücü: Tang Hanedanlığı ve Fetihler

Tang Hanedanlığı, Çin'e altın çağlarından birini yaşatmıştır.

7. yüzyılın başlarından itibaren Tanglar, Beijing/Chang’an'dan yönetimi sürdürmüştür.

Chang’an, o dönem Avrupa'daki şehirlerden daha büyük ve teknolojik olarak daha gelişmiştir.

700’lerin başlarında, Chang’an'ın nüfusu bir milyona yaklaşmıştır.

Changan, İpek Yolu'nun son noktası olarak önemli bir ticaret merkezi olmuştur.

Tanglar, yayılmacı politikalarıyla Çin’in sınırlarını batıda Orta Asya'ya ve güneyde Vietnam'a kadar genişletmiştir.

Çin İmparatoru Xuanzong, Türkistan bölgesine yönelik genişleme hedefleri belirlemiştir.

İslam fetihleri döneminde, Emeviler batıda Fransa’ya, doğuda Türkistan’a kadar uzanmıştır.

Göktürk Kağanlığı, 6. yüzyılda Bumin Kağan tarafından kurulmuştur ve Türk boylarını birleştirmiştir.

Göktürk devleti, 582 yılında doğu ve batı olarak ikiye bölünmüştür.

Doğu Göktürk hakanı İl Kağan, 626 yılında Tanglar üzerinde başarılı seferler yapmıştır.

630 yılında Göktürkler, Tanglar karşısında mağlup olmuş ve toprakları Tanglar’ın hakimiyetine girmiştir.

Tanglar, Batı Göktürk Devleti'ni de 657 yılında yenerek topraklarını ele geçirmiştir.

Göktürkler, Tanglar'a karşı bağımsızlık mücadelesi vermiştir.

İslam fethileri, Hz. Muaviye döneminde hızla genişlemiştir.

Emevi orduları ve Türkler arasında çatışmalar sürekli devam etmiştir.

Hz. Muaviye, Türklerle çarpışmalardan kaçınılması gerektiğini belirtmiştir.

Kuteybe bin Müslim, büyük fetihlere imza atmış ve birçok şehir ele geçirmiştir.

Buhara'da Türkler ve Soğdlar arasındaki çatışmalar sürmüştür.

Kuteybe, Türkleri İslam'a davet etme çabasında olmuştur fakat başarı elde edememiştir.

Emevilerin yönetiminde Türkler arasında İslam’ın yayılması zorlaşmıştır.

Emeviler’in son dönemleri, İslam dünyasında bölgesel bir isyan dalgası yaratmıştır.

750 yılında Abbasîler'in yönetimi devralması, Emevi iktidarını sonlandırmıştır.

Çin Generali Gao, Araplar'ın büyük hatasını fark ederek sevinç duydu.

Araplar'ın çevrelenmesini hedefleyen Gao, Karluk süvarilerine bu yönde emir verdi.

Karluklar, beklenmedik bir şekilde Çinlilere yöneldiler ve bu durum Gao'yu zor durumda bıraktı.

Çin ordusu, kendini çevrelenmiş durumda buldu ve kayıp vermeye başladı.

Talas Meydan Muharebesi'nde yaklaşık 45 bin Çin askeri öldürüldü ve 20 binden fazlası esir alındı.

General Gao ile birlikte sadece küçük bir grup kaçmayı başardı.

Talas Savaşı, İslâmiyet ve Türkler için bir zafer oldu.

Çinliler, bu mağlubiyet sonrası Orta Asya'ya müdahale edemedi.

Uygur Devleti güçlendi ve doğudaki Türk boylarını birleştirdi.

Abbasîler, Çinlilerden elde ettikleri teknik bilgileri kullanarak gelişim sağladılar.

Türkler, İslâm diniyle iç içe geçerek hızla Müslümanlaşmaya başladılar.

Türk ve Müslüman topluluklar arasında ticaret ve dostluk ilişkileri gelişti.

Savaş sonrası Türkler ve Müslümanlar arasında dostane ilişkiler başladı.

Türkler, İslam’ın ahlakı ve değerlerinden etkilenerek bu dini benimsedi.

10. yüzyıla gelindiğinde, Türkistan İslâm Medeniyeti'nde ileri bir seviyeye ulaştı.