Osmanlı Dönemi ve Hristiyan Siyonizmi: Tarihsel Bağlantılar

Osmanlı döneminde Filistin meselesinin önemine dikkat çekilmektedir.

Amerikan siyasetinde Hristiyan siyonistlerin etkisi göz önünde bulundurulmalıdır.

Osmanlı dönemi Filistin meselesinin anlaşılması, çağdaş sorunlar için ipuçları sunmaktadır.

Siyonizm kavramı 1890'lardan itibaren kullanılmaya başlanmıştır.

Lawrence Olifant gibi İngiliz Hristiyan siyonistlerin projeleri üzerine araştırmalar yapılmıştır.

1830'larda Hristiyan siyonizminin aksiyon dönemine geçişi yaşanmıştır.

Protestanlığın doğuşunun, Yahudi karşıtlığı üzerinde etkili olduğu belirtilmektedir.

1740'tan itibaren Hristiyanlığın, Yahudilerin Filistin'e dönüşüne dair inançlar geliştirilmiştir.

Yahudilerin, eski kutsal topraklara dönüş sürecinin koşulları üzerinde durulmaktadır.

Hristiyanların, Yahudilerin Filistin'e dönüşünü teşvik etmesi gerektiğine dair görüşler vardır.

Bu dönüşün, Hz. İsa'nın yeryüzüne gelişinin ön koşulu olduğu düşünülmektedir.

Hristiyan siyonistlerin bu konudaki eylemleri, Yahudilerin Hristiyanlaştırılması amacını taşımaktadır.

OSmanlı Devleti'nin zayıflamasıyla birlikte büyük devletlerin Filistin konusuna müdahil olma süreci başlamıştır.

Mısır işgali, İngiltere'nin Filistin'de Hristiyan siyonizminin güçlenmesine yönelik hamleler yapmasına neden olmuştur.

Filistin'e dönüş meselesinin, İngiltere'nin stratejik çıkarları açısından önemli olduğu vurgulanmaktadır.

19. yüzyıldan itibaren İngiltere, bölgede nüfuz edinme çalışmaları başlatmaktadır.

Filistin, İngiltere'nin dikkatini çeken bir bölge olmuştur ancak burada devlet olarak nüfusu yoktur.

Protestan misyoner cemiyetleri, Müslümanlar arasında değil, gayrimüslimler arasında faaliyet göstermektedir.

Misyonerlerin etkisi düşük kalmış ve birkaç yıl içinde yalnızca onlu rakamlara ulaşabilmişlerdir.

Yahudiler, İngiliz misyonerlerin din değiştirme teklifine sert tepki vermektedir.

Misyonerler, Yahudilerle dini bir diyalog kurma yoluna gitmişlerdir.

Hristiyanlığı yayma cemiyeti, hem İngiltere'de hem de Filistin'de faaliyette bulunmuştur.

Dürziler, Osmanlı yönetimiyle problemler yaşayan bir Şii topluluğudur.

İngiltere, Dürzilerle ilgilenmeye başlamış ve bu topluluk üzerinden bölgedeki güç dengesini etkilemeye çalışmıştır.

Dürzilerin Katoliklerle mücadelesi, İngiltere'nin stratejik hedefleriyle örtüşmektedir.

Mehmet Ali Paşa, Mısır'ı güçlendirmiş ve Osmanlı'yla ilişkilerinde sorunlar yaşamıştır.

Osmanlı yönetimi, Hicaz'ı geri almak için Mehmet Ali'ye görev vermiştir.

Mehmet Ali, bölgedeki Hristiyanları silahlandırarak, Müslümanları silahsızlandırma politikası uygulamıştır.

1838'de Kudüs'te Britanya konsolosluğu kurulmuştur.

Konsolosluğun kurulması, Hristiyan Siyonistlerin etkisi altında gerçekleşmiştir.

Lord Palmerson'un etkisi, İngiliz hükümetinin bölgedeki stratejik çıkarlarıyla bağlantılıdır.